Granulki (mikrosfery) otrzymuje się na kilka sposobów: bezpośrednie granulowanie, granulowanie przez walcowanie, granulowanie w złożu fluidalnym, granulowanie przez nakładanie warstw. Granulki (mikrosfery) otrzymuje się na kilka sposobów: bezpośrednie granulowanie, granulowanie przez walcowanie, granulowanie w złożu fluidalnym, granulowanie przez nakładanie warstw. Bezpośrednie granulowanie polega na tworzeniu granulek bezpośrednio z proszku ze spoiwem lub rozpuszczalnikiem. Jest to dość szybki proces, w którym wymagana jest niewielka ilość zaróbek. W początkowej fazie proszek miesza się i zwilża. Następnie, w razie potrzeby, dodaje się rozpuszczalnik lub środek wiążący, który rozpyla się na cząstki proszku. Warstwa proszku jest napędzana ruchem kołowym. Z powodu kolizji i wynikających z tego przyspieszeń powstają aglomeraty, które są zawijane w celu uzyskania gęstych granulek o odpowiednim kształcie kulistym. Prędkość obrotowa ma bezpośredni wpływ na gęstość i wielkość granulek. Następnie mokre granulki suszy się w złożu fluidalnym. Zaletą procesu bezpośredniego granulacji jest produkcja okrągłych granulek, ...
Mikrosfery można również wytwarzać przez nakładanie substancji leczniczej na obojętne mikrosfery. Proces nakładania warstw polega na sekwencyjnym nakładaniu warstw substancji leczniczej z roztworu, zawiesiny lub suchego proszku na rdzeń. Jądra mogą być kryształami lub granulkami z tego samego materiału lub obojętnymi cząsteczkami. Po nałożeniu warstw z roztworu lub zawiesiny cząstki substancji leczniczej są rozpuszczane lub zawieszane w cieczy. Gdy proszek jest warstwowy, całkowite rozpuszczenie nie następuje z powodu małej ilości cieczy, niezależnie od rozpuszczalności aktywnego składnika w cieczy. Kiedy proszek nakłada lek, roztwór spoiwa najpierw rozpyla się na obojętne jądra, a następnie nanosi się proszek. Dodając składnik tworzący warstwę, formuje się granulki warstwa po warstwie do pożądanej wartości. Odpowiednimi składnikami tworzącymi warstwę są proszek i spoiwa, zawiesiny lub roztwory. Ze względu na ruch peletów w wirniku, nakładanie gęstych warstw.
Aby zbadać tworzenie się granulek (mikrosfer), konieczne jest zrozumienie mechanizmów powstawania i wzrostu granulek. Niektóre teorie pochodzą z danych eksperymentalnych, inne pochodzą z obserwacji wizualnych. Konwencjonalną granulację jako najbardziej w pełni zbadany i sklasyfikowany proces tworzenia mikrosfery, przeprowadzany przy użyciu różnych urządzeń, podzielono na trzy kolejne etapy: etap zarodkowania, etap przejściowy i etap wzrostu kuli. Jednak w oparciu o eksperymenty badające tworzenie i mechanizm wzrostu mikrosfer zaproponowano następujące mechanizmy wzrostu mikrosfery: tworzenie rdzenia, wiązanie, nakładanie warstw i przenoszenie materiału ciernego.
Mikrosfery (granulki) - nowy rodzaj stałej postaci dawkowania. Ostatnio w przemyśle farmaceutycznym producenci leków produkują mikrokulki lub granulki (z angielskiego granulatu - granulki, granulki, granulki), jako ostateczny lub pośredni rodzaj postaci dawkowania do wytwarzania gotowych postaci dawkowania. Mikrosfery są coraz częściej stosowane w produkcji gotowych leków, ponieważ mają wiele istotnych i niezaprzeczalnych zalet. Granulki można tabletkować z dodatkiem odpowiednich substancji pomocniczych, mogą to być zawartość kapsułek, a także część zawiesin. Mikrosfery (granulki) to aglomeraty drobno rozdrobnionych proszków lub granulek, które z kolei mogą składać się z substancji leczniczych i pomocniczych. Mikrosfery to małe, kuliste lub półkuliste cząstki stałe o średnicy od 0,5 do 1,5 mm, o dobrej płynności, przeznaczone do podawania doustnego. Można wykonać mikrosfery ...